അജിത്ത് പോളക്കുളത്ത്
കൊടുങ്ങല്ലൂരുള്ള
പണക്കാരന് ബന്ധുവിന്റെ കല്യാണം
ചിരട്ട കത്തിച്ചു തേച്ച
ചെറുതായ് നരച്ച പൊന്മാന് നിറമുള്ള
കുപ്പായമാണന്നന്റെ വേഷം.
അമ്മ ധരിച്ചിരുന്നതോ
അങ്ങിങ്ങായ് കരിമ്പന് കുത്തിയ
സെറ്റുമുണ്ടായിരുന്നു.
കാണാന് ലുക്കില്ലാത്തതിനാലോ
കാറില് വന്നിറങ്ങാത്തതിനാലോ അറിയില്ല...
വരന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോകണ്ടാന്നും;
ഞങ്ങള്ക്കുള്ള പന്തലും പന്തിയും
തറവാടിനു പിന്നിലെന്നും ചൂണ്ടി
അവിടെ വേലക്കാരായിരുന്ന തമിഴരും
കല്യാണമെന്നറിഞ്ഞു വന്ന ഭിക്ഷക്കാരും
ഞങ്ങളുടെ ബന്ധുക്കളായ് മാറി.
കഴുകി മിനുക്കാത്ത ഇലയില് വിളമ്പിയതോ;
അവജ്ഞയുടെ നെയ്യും
അജ്ഞയുടെ പരിപ്പും.
പ്രജ്ഞയുള്ള വിളമ്പല്ക്കാരന്
ഉപ്പുമാത്രം വിളമ്പിയില്ല; കാരണം
എന്റമ്മയുടെ ഇലയില്
അത്രമാത്രം കണ്ണുനീരുണ്ടായിരുന്നു.
സദ്യ വേണ്ടേന്നു കരഞ്ഞു ഞാന്
ഒച്ചയില്ലാതിരിക്കാന് വാ പൊത്തിയമ്മ
തുമ്പപ്പൂ ചോറുമണികളെ ചൂണ്ടി
ആംഗ്യം-മുമ്പു കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?
ആ തറവാടുപടികണ്ടാലെന്
നെഞ്ചിലിടിക്കുന്ന ഇടിമിന്നലുകള്ക്ക്
ക്രോധത്തിന്റെ നാദവും
എരിതീയുടെ നിറവും.
എന്റമ്മയുടെ കാരുണ്യത്താല് ഇന്നിതാ
ആ ഇടിമിന്നലുകള്ക്ക്
സമാധാനത്തിന്റെ കുഴല്നാദവും
സന്ധ്യാദീപത്തിന്റെ ചൈതന്യവും!
അജിത്ത് പോളക്കുളത്ത്
പി.ഒ. ബോക്സ് 5249, ദുബായ്, യു.എ.ഇ
പോളക്കുളത്ത് വീട്, എറിയാട്. പി.ഒ., കൊടുങ്ങല്ലൂര്-680666
E-Mail: ajithpk@gmail.com
കൃതിയെപ്പറ്റി അഭിപ്രായമെഴുതുക
കൃതി ഇ-മെയില് ചെയ്യുക
കൃതി പ്രിന്റ് ചെയ്യുക
പുഴ.കോം - വായനക്കാരുടെ പ്രതികരണങ്ങള്
1 comment:
പിന് പന്തിക്കാരാ കവിത നോവിച്ചു. ആശംസകള്>:)
Post a Comment